Rotsklimmen en Trekpiek

Vertrek in 4x4 over de weg en vervolgens over het spoor naar de Santos refuge (4400 m hoogte) gelegen in het midden van de Cordillera Royale. Doortocht naar de Mollo-pas (5000 m hoogte) aan de voet van de WilaLluxita-gletsjer (5244 m) alvorens af te dalen naar de Mina Fabulosa en de Santos-vluchthut te bereiken. Het "Qala Uta"-project is begin 2002 ontstaan op initiatief van enkele gezinnen uit de gemeenschappen van UmaPalca en Challana. De leden van Qala Uta hebben het project opgezet om de bezoekers hun kennis van de bergen aan te bieden, om hen hun Aymara-cultuur en hun manier van leven als gemeenschap te laten zien. In deze prachtige vallei, heeft de gemeenschap deze prachtige stenen schuilplaats gebouwd. Ontmoeting met de gemeenschap en activiteiten in het dorp: initiatie in de weeftechniek, bezoek aan de school, traditionele keuken... De site biedt ook de mogelijkheid tot rotsklimmen. De site biedt ook de mogelijkheid tot rotsklimmen. Op de granieten kliffen tegenover de refuge zijn mooie routes uitgezet (niveau 5 tot 7).

Afdaling naar de rivier beneden de hut alvorens omhoog te gaan in de Wilallojje vallei voor ongeveer 1 uur. Links via een steil pad tussen rotsen klimmen om na nog een uur inspanning een pas te bereiken die op 4740m ligt. Een prachtig uitzicht biedt de laguna TresPicos of Kunuijitinta (betekent sneeuwlawine in Aymara), gelegen aan de voet van de Très Picos-gletsjer.

We vervolgen onze weg om bij deze prachtige lagune te komen waar we zullen lunchen.

Daarna dalen we af naar de Khota Pata lagune via een steil pad, in ongeveer 1 uur. Daar kunnen we proberen forel te vangen. Terugkeer naar de toevluchtsoord in 2 uur vanaf de lagune.

Dag gewijd aan rotsklimmen. De site is omgeven door granieten muren, een paradijs voor klimmers. In het gebied zijn 13 routes uitgezet, van 6 tot 69 m hoog (tot 3 mogelijke lengtes), van niveau 4 tot 7.

U kunt genieten van de verschillende klimsectoren in het sportklimmen, maar u kunt zich ook naar de top van het granietmassief lanceren in het traditionele klimmen. De plaats is er perfect voor!

Met spijt verlaten we de Santos refuge en onze gastheren. We keren terug naar de Paso Mollo en slaan ons kamp op bij de kleine lagune aan de voet van de Wila Lluxita gletsjer op 4895m. Leuk klein kamp aan de rand van een lagune. We kunnen besluiten om onze gletsjerwandeling vanuit het kamp te beginnen of om met een 4x4 een stukje omhoog te gaan naar de gletsjerlagune van het Mullu Apacheta massief. Het pad gaat omhoog naar de Paso Mollo via een begaanbaar pad en buigt dan af naar het zuiden om de Lagune op 5100 m hoogte te bereiken. We besparen een uur lopen door met een 4x4 omhoog te gaan. Het is een heel mooi meer met turkoois water, genesteld in een amfitheater van gletsjers en rotsen. Boven deze lagune is een mijnwerkerskamp gevestigd. Een pad slingert langs het meer en stijgt dan boven het kamp naar de rand van de gletsjer op 5250m. Een prachtig balkon met een ongelooflijk uitzicht op de omliggende gletsjers (Janqu Uyu, Janqu Laya). We beginnen de rustige traverse over de gletsjer om de rotsachtige bergkammen onder de top op ongeveer 5380m te bereiken. We moeten voorzichtig zijn met de grote kloven op onze weg. Een beetje lastig klimmen is nodig om de echte top op de bergkammen te bereiken (5400m). Het is een chaos van zeer onstabiele rotsen die veel voorzichtigheid vereist. Het uitzicht vanaf de top is adembenemend. Aan de andere kant van de helling doemen in de verte andere prachtige onbekende gletsjers op. Een mooie gemengde ijs- en rotsklim. Terug naar het kamp in de middag.

Beklimming zonder technische moeilijkheden voor het gletsjer gedeelte (PD / II)

Vertrek rond 4:00 uur in een 4x4 voertuig om in tien minuten de winderige pas te bereiken die op 5000 m hoogte ligt. We vertrekken in noordwestelijke richting. Een delicate aanloopwandeling in een rotsachtige chaos tot aan de rand van de gletsjer die we in 1u30 bereiken.

Een zeer rustige beklimming, nog steeds in noordwestelijke richting, over de gletsjerkoepel met zijn mooie afgeronde vormen. We bereiken de top na 3u30 wandelen vanaf de start.  Deze top kent geen technische moeilijkheden en de hellingen zijn zeer zacht (maximaal 35º/40º). Het hoogste punt van Janq'u Uyu ligt op een prachtige richel die uitkijkt over de bergkammen van dit gletsjermassief in het noordwesten. Het uitzicht is prachtig op de duizelingwekkende wanden van Chachacomani en Cerro Jakocire in het noordwesten, en op Huayna Potosi meer in het zuidoosten.  De zuidwestelijke muur van Janq'u Laya is ook indrukwekkend vanaf de top. We hebben dan de keuze of we langs dezelfde weg terug naar beneden gaan en in het kamp slapen, of verder langs de bergkammen naar het noordwesten gaan, en langs de vallei naar het zuidwesten terug naar beneden. De oversteek van Janq'u uyu is uitdagender en technischer dan de beklimming, die kan worden voorgesteld aan mensen die lichamelijk fit zijn maar geen ervaring hebben met gletsjerafdalingen. Voor degenen die dat willen, is het mogelijk om de traverse te doen en terug te komen naar hetzelfde kamp (voor mensen met ervaring in rotsklimmen en een uitstekende fysieke conditie).

Vanmorgen vertrekken we om ons weer bij de Paso Mollo aan te sluiten, maar aan de andere kant, meer naar het noordwesten, links van de Cerro Wila Lluxita. Vandaar gaan we over naar het semi-tropische deel aan de oostkant van de Cordillera. Na enkele omwegen verschijnt de Janqu Laya voor ons, imposant en majestueus.

We zetten ons basiskamp op in een mooie weide aan de voet van de Janqu Laya, op 4560m hoogte. Een prachtig turkoois gekleurd beekje kronkelt door de weide.

Op sommige plaatsen biedt de rivier kleine witte zandstranden die uitnodigen tot een duik in het helaas koude water...maar waarom niet een verkwikkend bad nemen...

Daarna, als het kamp is opgezet, vertrekken we om de prachtig gekleurde lagunes niet ver daar vandaan te ontdekken.

Hier zijn we, op weg naar het noorden, richting de meren. We volgden een mooi pad dat steeds hoger werd richting de meren. Geleidelijk aan werd het uitzicht op de oostkant van de Chachacomani beter, maar ook op het Très Marias-massief, dat bijna nooit te zien is, omdat dit massief verborgen ligt op de oostflanken van de Cordillera Real. Na een hoogvlakte waar lama's liggen te luieren, bereiken we het eerste meer (4640m). De plek is magisch, als een uitkijkpunt, met de gletsjermassieven weerspiegeld in het water van het meer. Na een korte pauze vervolgen we onze weg naar de tweede lagune, gelegen op 4740m. Anders, het is ook erg mooi. Genesteld als in een krater, heeft het een vrij intense blauwe kleur. Wij konden een andere grote lagune waarnemen, ook genesteld in een krater op de flanken van de nabijgelegen berg. In de verte verbergt een zee van wolken de diepe valleien van de Yungas. Echt een mooie wandeling. De plaats is erg mooi, wild, anders dan de andere kant van de Cordillera. Het is mogelijk er langere tijd te wandelen omdat overal in de omgeving andere lagunes zijn genesteld. Keer langs dezelfde weg terug naar het kamp.

Vertrek vroeg in de nacht, rond 02.30 uur.

We vorderen op de helling om de rand van de gletsjer te bereiken. De aanloop is lang, ongeveer 3.30 tot 4.00 uur in totaal om de gletsjer te bereiken (bijna 3 km en 650 m klimmen). De wandeling is in het begin vrij gemakkelijk, de hellingen zijn vrij zacht en we banen ons een weg door het doolhof van rotsen. Hoe meer we vorderen, hoe rechter de helling wordt en hoe talrijker de rotsen worden. Op de laatste 150 meter van de klim is de progressie moeilijker. We moeten de cairns volgen om de beste doorgang te vinden in het midden van de rotsachtige staven.

We zijn dan op 5200m hoogte aan de rand van de gletsjer. De hellingen zijn vrij steil (45º/50º) om de topkam op 5400m te bereiken.

Het panorama was prachtig. We konden de Illampu, de Ancohuma en de Chachacomani ten noorden van de Cordillera Real zien. Aan de andere kant konden we de Illimani, de Mururata en de westwand van de Huayna Potosi zien. We ontdekten ook de diepe valleien die afdalen in de Yungas en prachtig gekleurde meren, van verschillende blauwtinten, intens blauw, smaragdgroen en turkoois, op de flanken van de berg tegenover ons. Hierdoor kregen we zin om een stukje te gaan wandelen.

Een lange afdaling naar het basiskamp waar een welverdiend dutje op ons wacht.

Na het ontbijt nemen we de weg om de stad La Paz en de beschaving te bereiken.