Vanaf nu is de eenvoudige oplossing om deze 470 km reis op het teer tussen deze twee steden te maken. Voor degenen die de tijd hebben en liever de geur van avontuur willen inademen dan de geur van oververhit asfalt, raden wij u aan deze tocht langs de weg te maken. U komt meteen tot de kern van de zaak, deze 500 km lange tocht duurt een paar uur, deels langs het strand bij eb, aan boord van een bushtaxi of een 4x4, of een paar dagen, door de woestijn, aan boord van een vrachtwagen. In het laatste geval is een verandering van omgeving en emoties gegarandeerd. Als u naar het strand gaat, bezoek dan de banc d Arguin. Eenmaal in Nouadhibou mag u de excursie aan het einde van het schiereiland Cap Blanc niet missen. U gaat langs de kliffen die toegang geven tot immense zandstranden, waar enkele monniksrobben leven. Ook te zien, de spoorwegterminal en de baai van Lévrier waar veel wrakken van vissersboten liggen. De doorgang naar de Westelijke Sahara is zonder problemen.

Met een 4x4 of bushtaxi rijdt u langs de spoorlijn. Door het nemen van de trein is de gezelligheid gegarandeerd tijdens de reis van 15 tot 18 uur. Zouérate is de poort om de Sahara over te steken en de Algerijnse grens te bereiken via Bîr Mogrein, een zeer willekeurige route. Het is alleen te doen met een ervaren gids, want er zijn nog steeds mijnen in deze regio, overblijfselen van het conflict tussen Marokko, Mauritanië en het Polisario-front. Een bezoek aan de open kuilenmijn is zeer leerzaam.

De reis wordt geheel over land of met de trein naar Choûm gemaakt, daarna met de bushtaxi van Choûm naar Atar. Voordat u in Atar aankomt, kiest u ervoor om nog een paar kilometer te reizen, om de prachtige Azougi oase niet te missen.

Geef de voorkeur aan het oude spoor dat door de Amogjâr-pas loopt, ook al is de kruising ervan meer en meer willekeurig, het is zoveel mooier dan het nieuwe (sneller), en met een beetje geluk zult u prachtige grotschilderingen kunnen bewonderen. De rit duurt ongeveer een uur langer, afhankelijk van het vermogen van uw chauffeur om "de pas" te vinden, maar het landschap dat u tegenkomt zal bevestigen dat het geen tijdverspilling is.

Een van de hoogtepunten van de Islam, een van de vier steden van Mauritanië die als Werelderfgoed van de Mensheid zijn geclassificeerd, zijn spirituele invloed was immens, het is beroemd om zijn voorouderlijke manuscripten waarvan de raadpleging echter is voorbehouden aan de ingewijden. Vanwege de geografische ligging vecht Chinguetti tegen de woestijn, in een strijd waarvan de uitkomst op zijn best onzeker is. In het oosten, enkele honderden kilometers lang, tegen de machtige duinen van de erg Ouarâne, is het al verplaatst naar de andere kant van een droge wadi, tijdens een verloren gevecht tegen het zand. Van de oude stad is alleen de moskee en enkele bibliotheken overgebleven.

Ouadâne, een andere werelderfgoedstad, is het einde van de wereld. 500 jaar geleden overtrof het Chinguetti, cultureel en commercieel gezien. Het verdwijnen van de karavanen leidde tot het verval van deze oude stad. Als u nog wat kracht over heeft, probeer dan de expeditie naar de verbazingwekkende Guelb er-Rîchât, een prehistorische site met een hoogteverschil van 80 m. Op de terugweg, aangezien u Atar weer moet passeren, mag u Terjît niet missen, het is echt een oase van frisheid, gevoed door een bron, die in alle seizoenen stroomt, zo n vijftig kilometer van Atar op de weg naar Akjoujt. De route Atar-Nouakchott is slechts van relatief belang.