Organiseer uw reis op maat naar
Congo met een plaatselijk bureau !

De DR Congo verzamelt superlatieven op verschillende niveaus, wat getuigt van de uitzonderlijke situatie en het uitzonderlijke karakter van het land. Dit maakt het een unieke bestemming in Afrika, hoewel nog grotendeels onbekend. In de eerste plaats door de uitgestrektheid van zijn grondgebied, waardoor het op de 11e plaats van de wereld staat: met 2.345.409 km2 (vier keer de grootte van Frankrijk) overtreft alleen Algerije de DRC op het Afrikaanse continent. De DRC is het dichtstbevolkte land van Centraal-Afrika en wordt doorkruist door twee tijdzones. De hoofdstad Kinshasa (11 miljoen inwoners) - die zelf tegen 2020 de grootste stad van Afrika zal worden - ligt in dezelfde tijdzone als Brussel en Parijs en ligt meer dan 500 km ten zuiden van de evenaar. Het doorkruist het land, met name in Mbandaka (Ecuador) en Butembo (Noord-Kivu). Vlakbij de evenaar ligt de derde hoogste top van Afrika, bedekt met eeuwige sneeuw en een unieke equatoriale alpenflora: Pic Marguerite van het Ruwenzori-massief, die 5.119 meter hoog is. Een ander indrukwekkend kenmerk is het hydrografische netwerk van de DRC, dat ongeveer 77.810 km2 beslaat en uit talrijke meren en rivieren bestaat. Inclusief de beroemde Grote Meren, die ook Afrikaanse en wereldrecords hebben. En natuurlijk de majestueuze Congo-rivier, de echte ruggengraat van het land, en de 2e rivier in de wereld achter de Amazone voor zijn stroom, en 5e door zijn lengte (4.700 km). Maar de DR Congo is ook dit geologische schandaal, met onvergelijkbare gehaltes aan mineralen die tot de kostbaarste ter wereld behoren (coltan, diamant, goud, koper, tin...). De DRC kan er ook trots op zijn dat ze 47% van het tropische woudmassief van het Afrikaanse continent bezit, de tweede grootste ter wereld na Amazonegebied en 6% van de tropische reservaten in de wereld. De Verenigde Naties hebben zich niet vergist door vijf van de acht nationale parken van het land als werelderfgoed te classificeren. Dit toont de immoderatie die in één land aanwezig is en de ongelofelijke rijkdom die het bevat. Vandaar de enorme belangstelling die het wekt en de kwesties die het kristalliseert.

De DRC presenteert diverse en gevarieerde werelden, gedreven door de ongelooflijke culturele en natuurlijke rijkdom die dit land, in vele opzichten uniek maakt. Dat wil zeggen, talloze even onvermoede als aantrekkelijke troeven, die het een bestemming met een enorm potentieel maken (met name ecotoerisme). Het culturele en menselijke erfgoed is in de eerste plaats ongelooflijk rijk, met een mozaïek van meer dan 450 etnische groepen en bijna evenveel talen, praktijken, gewoontes en tradities, waarvan de meeste nog steeds het verdienen om bestudeerd en gewaardeerd te worden vanuit een artistiek, cultureel en antropologisch standpunt. Wat het rijke ecosysteem betreft, presenteert het een verscheidenheid aan landschappen van uitzonderlijke schoonheid (savannes, diepe bossen, bergen, mangroves en rivieren), die zelf gevormd zijn door de klimaatdiversiteit die in Congo aan het werk is. Daarnaast is er een unieke fauna met vele soorten die endemisch zijn voor het land, waaronder verschillende emblematische exemplaren zoals de okapi, bonobo, berggorilla, laaglandgorilla, Congolese pauw en tot voor kort de witte neushoorn. Dit formidabele reservoir van fauna en flora is aanwezig binnen de acht nationale parken en 63 reservaten en natuurdomeinen, waarvan verschillende zijn ingeschreven op de lijst van het werelderfgoed van de mensheid (bedreigd).

Naast de eindeloze lijst van immense rijkdommen en hulpbronnen is er één ding, onkwantificeerbaar en van even groot, zo niet groter belang, dat deze bestemming zo bijzonder en zo vertederend maakt: de warmte van het leven van de Congolese bevolking. Congo staat inderdaad bekend om zijn traditie van gastvrijheid, veel buitenlandse gemeenschappen hebben altijd op zijn grondgebied verbleven, soms zelfs generaties lang... Of het nu gaat om Europese gemeenschappen die het gevolg zijn van de kolonisatie, of om andere Afrikaanse gemeenschappen, of zelfs, naar het beeld van de huidige wereld, om nieuwe nationaliteiten zoals de Chinezen. In Congo is de bezoeker altijd welkom en wordt hij behandeld zoals het hoort, volgens de beschikbare middelen en trouw aan de traditie van ontvangst en gastvrijheid, zowel in de stad als in het diepe struikgewas. In tegenstelling tot veel andere (toeristische) landen is hier het authentieke bij de hand: niets is makkelijker dan vriendschap sluiten met de lokale bevolking, een biertje of een geitenkaasje drinken terwijl je alles bespreekt, en jezelf aan het eind van de dag zelfs uitnodigen aan de familietafel. Een vaak meeslepende ervaring, voor hen die zich beschikbaar, respectvol en open voor uitwisseling weten te stellen, en die een blijvende indruk achterlaat, waardoor alle magie van deze cultuur en bestemming, die levend en resoluut openstaat voor anderen, wordt onthuld. Dit gaat zeker in tegen het cliché van gevaarlijke en onherbergzame landen (om nog maar te zwijgen van conflictgebieden, die meestal verband houden met het agressiebeleid van buitenaf, moeten we u daar aan herinneren?)

Inderdaad, de DRC stelt zich langzaam maar zeker open voor het toerisme. Terugkomend op de prachtige koloniale en Zaïrese tijden toen het land in die zin werd geoptimaliseerd, met veel bezoekers die zich kwamen verdiepen in al deze schoonheden en schatten die aanwezig zijn in een enkel land... De weg naar de wederopbouw is zeker nog lang, en bezaaid met valkuilen (veilig klimaat!). Maar de mentaliteiten zijn aan het veranderen, veel infrastructuren zijn in opkomst en er is een zekere klantgerichte (toeristische) geest aan het werk, vooral in Kinshasa en in de grote steden. In het hele land zijn veel projecten gaande, waarbij meestal gebruik wordt gemaakt van de ongelooflijke schoonheid van de landschappen en de natuurlijke hulpbronnen (wilde dieren, rivieren, meren, bossen...). Of het nu gaat om agrotoerisme, industrieel toerisme, riviertoerisme, historisch, cultureel ... Al deze sectoren, of bijna al deze sectoren, zouden, als ze worden ontwikkeld zoals ze zouden moeten worden, potentieel gunstig zijn voor het ontstaan van duurzaam en verantwoord ecotoerisme. De nationale parken in het bijzonder laten de ontwikkeling van visietoerisme (safari's), dat economisch gezien zeer veelbelovend is, en avontuurlijk toerisme (trektochten, bergbeklimmen, watersporten, enz.) alleen toe. Het is aan de Congolezen om deze initiatieven te nemen en de nodige middelen vrij te maken om deze grootschalige projecten in te zetten en de immense latente middelen van hun land te optimaliseren. Zodat we echt getuige zijn van het ontwaken van de reus en dat de DRC, gezien al haar mogelijkheden, de plaats inneemt die haar toekomt op het schaakbord van de wereld.