Lesotho, verborgen juweel van Zuidelijk Afrika

Welkom in het hart van zuidelijk Afrika, waar het landschap een adembenemend mozaïek onthult van majestueuze bergen en weelderige valleien. In Lesotho heerst de natuur, die avonturiers adembenemende panorama's biedt. Stel je groene plateaus voor die worden overzien door met sneeuw bedekte toppen, waar sereniteit en wilde schoonheid je omhullen. Lesotho is een warm gastvrij land, waar de Basotho-tradities tot uiting komen in hun kleurrijke kleding en ritmische dansen. Je zult betoverd worden door de levendige markten van Maseru, waar het lokale handwerk al zijn rijkdommen onthult, waaronder de beroemde wollen dekens. Wandelenthousiastelingen zullen hun geluk vinden op de kronkelende bergpaden, terwijl cultuurliefhebbers verbaasd zullen zijn door de traditionele festivals en de betoverende muziek die in elk dorp weerklinkt. Lesotho is een uitnodiging om een levend erfgoed te ontdekken en authentieke momenten te delen met zijn inwoners. Kom een onvergetelijk avontuur beleven in dit onbekende koninkrijk, waar elke ontmoeting een onuitwisbare indruk achterlaat in het hart van de reizigers.

Met een oppervlakte van iets meer dan 30.000 km² is het land, dat bekend staat als het "dak van Afrika", volledig ingesloten in de bergen. Met toegang tot de Vrijstaat vormt de weg van Ladybrand naar Maseru de belangrijkste toegangspoort tot het land. Dit is het dichtstbevolkte deel (omdat het lager gelegen is), terwijl 80% van het land slechts een keten van bergen is, de Malotis, doorkruist door slechts twee wegen voor goed uitgeruste 4x4's. De zuidelijke helling van het land is erg steil en er zijn slechts twee toegangen mogelijk vanuit Kwazulu-Natal via de Sani Pass en de Qacha's Nek met een 4x4 of te voet langs duizelingwekkende routes. De landschappen wisselen af tussen bergen met platte toppen (tafels) en ravijnen die de bergen doorsnijden, uitgesleten door de watertorrents die er tijdens het regenseizoen in stromen. De droge en kale bodem erodeert zeer snel; de kloven zijn indrukwekkend, en soms worden wegen vernietigd door de voortgang van het water. De enige bomen bevinden zich op lage hoogte of op de bodem van de valleien. Hoewel de hoogste berg, de Thabana Ntlenvana, een hoogte van 3.482 m bereikt, telt Lesotho talloze bergen, waarvan de spectaculairste zich in het zuiden van het land bevinden, zoals de passen van Mahlasela Pass (3.222 m), de Sani Pass (2.900 m), de Monteng Pass (2.820 m), de Blue Mountain Pass (2.641 m), God Help Pass (2.318 m), Bushman's Pass en ten slotte Qacha's Nek (1.980 m).

Het warmste seizoen, van oktober tot april, is ook synoniem met het regenseizoen, of liever gezegd, extreem hevige onweersbuien. Lesotho is omgeven door gebieden waar het extreem heet en vochtig is, wat een enorm temperatuursverschil creëert. De landschappen zijn dan fantastisch, onder het zonlicht voor de storm. Dit kan meerdere keren per dag gebeuren in de vorm van korte stortregens en bliksemschichten die de hemel doorklieven, onvergetelijk. In dit seizoen wordt aangeraden om erheen te gaan, uitgerust met een regenjas of zelfs een poncho en goede wandelschoenen. Het is warm genoeg om te wandelen en de dagen zijn lang. Het is aan te raden om meerdere dagen op elke plek te blijven, aangezien het weer grillig kan zijn. Troost hierbij is dat de vele watervallen tijdens het regenseizoen erg indrukwekkend zijn. Het andere seizoen is niet erg aantrekkelijk: in de winter, van juni tot augustus, terwijl het tropisch weer is in Kwazulu-Natal, zijn de besneeuwde toppen in Lesotho te zien. De temperaturen kunnen op grote hoogte dalen tot -20 °C. Er valt veel sneeuw en aangezien de levensomstandigheden rudimentair zijn, zal de reis moeilijk zijn. Als je gaat skiën bij Afriski in de buurt van Oxbow, kun je ter plaatse materiaal en kleding huren.

De Sotho's zijn niet alleen in Lesotho te vinden. Er wordt onderscheid gemaakt tussen de noordelijke Sotho's nabij het Krugerpark in Mpumalanga en de zuidelijke Sotho's. Onder hen wonen sommigen in Qwaqwa, een bantustan-gebied dat door het apartheidsregime was bepaald ten oosten van Lesotho in de Vrijstaat, dat overeenkomt met het historische woongebied van de Sotho's vóór de Boereninvasie. Enkele Europeanen die van bergen houden, wonen hier, vooral Fransen en Zwitsers, evenals enkele honderden Aziaten. Het land, met iets meer dan 2 miljoen inwoners, is voor 75% landelijk. De meeste dorpelingen zijn herders die leven van veeteelt. De bevolking is erg jong; bijna een derde is jonger dan 15 jaar. Ongeveer 90% van de Lesotho-bevolking is christen, dankzij de historische vestiging van Franse en Zwitserse missionarissen: 45% is protestant, 25% evangelisch en 45% katholiek. Bijna 10% van de bevolking is moslim, hindoe of boeddhist. Weet dat 85% van de mensen ouder dan 15 kan lezen en schrijven, een van de hoogste percentages in Afrika. Ondanks een goed onderwijsniveau vecht de bevolking voor toegang tot essentiële diensten zoals gezondheidszorg of internet.

De herders zijn nogal origineel gekleed: je zult getroffen worden door hun kleurrijke dekens, gedragen als een cape, lokaal gemaakt van wol en mohair. Ze zijn van verre herkenbaar in de bergen. Deze warme en hoogwaardige dekens worden verkocht op de grote markten in het centrum van Maseru. Ze worden niet speciaal voor toeristen gemaakt, maar voor de lokale bevolking. Ook populair in Zuid-Afrika, werd dit type deken door de Engelsen geïntroduceerd voor commerciële doeleinden. In de loop van de tijd is het geworteld in de Basotho-cultuur als informeel of formeel kledingstuk. De herders dragen ook hoeden (makorotlo), Sotho-stokken (molamo) en laarzen, die praktischer zijn in de bergen wanneer het hard regent. De traditionele muziekinstrumenten van Lesothaanse muziek omvatten de Lekolulo, een soort fluit, de Seolo-tolo, een harp, bespeeld door jongens, en het snaarinstrument Thomo, bespeeld door vrouwen. Net als in naburige regio's, zoals Kwazulu-Natal, zijn religieuze liederen erg populair. Afrikaanse gospel polyfone zang is te horen in dorpen in de kerk, op de radio, in lodges, kortom overal! Het meest populair is famo, een hedendaagse stijl uitgevonden door de Sotho's die accordeon en lokale trommels gemaakt van olievaten combineert. Het bekendste is de groep Mosotho Chakela, die elk jaar het Morija Art & Cultural Festival, het belangrijkste van het land, in vuur en vlam zet. In de mountain shebeens feesten ze tot in de vroege ochtend: famo kwaito, deep house, jongeren dansen met hun traditionele kleding op hedendaagse muziek.

Men kan zich afvragen waarom er een ingesloten land in Zuid-Afrika bestaat. Dit is niet te wijten aan zijn geografie of bijna onbewoonbare bergen, noch aan een bevolking van vrijgelaten slaven of rebellen. De Zuid-Sotho's wonen er sinds de 15e eeuw en gebruikten strategische allianties om de conflicten tussen de Engelsen en de Boeren in de 19e eeuw te beheersen. Ze verkregen hun onafhankelijkheid in 1968. De Koisan-jager-verzamelaars, voorouders van de Bosjesmannen, bevolkten aanvankelijk Lesotho. De Sotho's, die oorspronkelijk in de vlaktes woonden, werden door de Zoeloes naar het Maloti-gebergte verdreven, waar ze de Bosjesmannen verdreven. Moshoeshoe I verenigde 23 stammen om weerstand te bieden tegen de Zoeloes. Franse missionarissen hielpen de Basotho om wapens te verkrijgen tegen de Europeanen. In 1868 vroegen ze, op advies van missionarissen, om Britse bescherming. De Caledonvallei ging verloren, maar deze tactiek leverde hen in 1966 onafhankelijkheid op.